Τετάρτη 23 Απριλίου 2008

Αθλητική Κυριακή

Η αντίδραση του Λάμπρου Σκόρδα την Κυριακή το βράδυ αποθεώθηκε από όλη τη φίλαθλη Ελλάδα! Εγώ θα πω ότι ίσως να ήταν λίγο ακραία. Επιβεβλημένη μάλλον. Κυρίως όμως καθυστερημένη. Ο τρόπος μετάδοσης της εκπομπής από την ΕΡΤ τα τελευταία χρόνια είναι φανερά προσανατολισμένος προς τους τρεις. Οι αντιδράσεις όμως ήταν χλυαρές από όλους. Η έκρηξη του Σκόρδα ήταν αυτό που περίμεναν πάρα πολλοί φίλαθλοι, ανεξαρτήτου ομάδας. Είχαν κουραστεί από τις άνοστες γραπτές ανακοινώσεις. Αυτός όμως που κατά την άποψη μου ξεχώρισε για ακόμα μία φορά ήταν ο πρόεδρος του Πανιωνίου ο Κύριος (με το "Κ" κεφαλαίο) Τσακίρης. Χωρίς φωνές, χωρίς υπερβολές, χωρίς ακρότητες. Με εύστοχα επιχειρήματα εξέθεσε την εκπομπή στα μάτια όλων των τηλεθεατών. Τον κ. Τσακίρη τον εκτιμώ για πολλούς λόγους. Ο βασικός είναι γιατί είναι οπαδός της ομάδας στην οποία είναι πρόεδρος. Μετά τη νίκη με τον Παναθηναϊκό τον έδειξε η κάμερα να πανηγυρίζει φωνάζοντας συνθήματα της ομάδας του, όπως θα έκανε ο πιο απλός φίλαθλος και η αλήθεια είναι ότι το χάρηκα. Αν αναλογιστεί κανείς και το έργο που έχει προσφέρει στον Πανιώνιο πραγματικά καταλαβαίνει κανείς ότι αυτός ο άνθρωπος μάλλον κατά τύχη βρίσκεται στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Τόση υγεία δεν ξέρω αν μπορούμε να την αντέξουμε. Είναι θέμα χρόνου να τον πετάξει έξω το σύστημα. Μέχρι τότε όμως μπορεί να παραδειγματιστούν 2-3 ακόμα και ίσως κάτι να αλλάξει.

Υ.Γ.Για τους παρουσιαστές της εν λόγω εκπομπής και το υστερόγραφο που αφιερώνω πολύ είναι. Τίποτα περισσότερο.

Σάββατο 19 Απριλίου 2008

Βράδυ Σαββάτου...

Είναι κάτι περίεργα βράδυα, όπως αυτό, που αναρωτιέσαι γιατί είσαι μέσα. Σε πιάνει αυτή η "ψευτομελαγχολία", όπως την λέω εγώ, και θέλεις απελπισμένα να βγεις έξω. Αρχίζεις παίρνεις τηλέφωνα τους φίλους αλλά όλοι για κάποιο λόγο δεν μπορούν να βγουν μαζί σου. Άλλοι βαριούνται και άλλοι τρέχουν σε συναυλίες. Κάπου εκεί αρχίζεις να αντιλαμβάνεσαι ότι, ίσως έχεις αρχίσει να μεγαλώνεις. Οι εποχές που οποιαδήποτε ώρα, οποιασδήποτε μέρας κι αν ήθελες να βγεις πάντα θα έβρισκες κάποιον έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Τώρα δυσκολεύεσαι ακόμα και το Σάββατο! Αν αυτό δεν είναι σημάδι παρακμής (ωρίμανσης θα το πουν άλλοι) τότε τι είναι;


Υ.Γ. Τους στίχους και την μουσική στο "Βράδυ Σαββάτου" τους έχει γράψει ο Χρήστος Κυριαζής.

Τετάρτη 16 Απριλίου 2008

...ήλιος λες και τελείωσε ο χειμωνας

Αυτό είναι το πρώτο άρθρο που ανεβάζω στο blog μου. Τους υπόλοιπους στίχους δεν θα τους αναφέρω μιας και είναι άσχετοι με το κείμενο που θα ακολουθήσει, αλλά θα επικεντρωθώ στο ότι τελείωσε (;) ο χειμώνας. Σήμερα μετά από πολλές μέρες είδαμε τον ήλιο - θεό (που θα'λεγε και ο Ξυλούρης). Αμέσως η πόλη γέμισε με χαμογελαστά πρόσωπα, ενδιαφέρουσες εμφανίσεις και άλλα δείγματα ότι μύρισε καλοκαιράκι! Μάλλον λοιπόν ήρθε η ώρα να βγούμε και καμιά βόλτα προς τα έξω μήπως αλλάξει η διάθεση λίγο, γιατί με την μουντάδα των τελευταίων ημερών μας είχε πάρει από κάτω. Ένας καφές στην παραλία (Ice Tea για μένα), ένα τσιπουράκι προς τη Νέα Παραλία, ένα ποτό στα γνωστά μας στέκια κοντά στο Λ. Πύργο, επιβάλλονται!

Υ.Γ. Το "Φύσηξε ο Βαρδάρης" από όπου είναι δανεισμένος ο τίτλος του Blog το έχει ερμηνεύσει ο Νίκος Παπάζογλου, ο οποίος έχει γράψει και τους στίχους και τη μουσική.